کد مطلب:99103 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:286
2- نویسنده، به جهت نزدیكی زمانی با نویسندگان اصول، توانسته روایاتی را با واسطه های كمتر نقل كند. از همین رو بخشی از روایات كافی با سه واسطه نقل شده است.[1]. 3- دارای عناوینی كوتاه و گویا است، كه محتوای روایات باب را نشان می دهد. 4- روایات بدون دخل و تصرف نقل شده و توضیحات مصنف با روایت ها مشتبه نمی شود. 5- مصنف سعی می كند حدیث درست تر و روشن تر را، در اول باب قرار داده و سپس احادیث مبهم و مجمل را ذكر كند.[2]. [صفحه 88] 6- تمام سند حدیث را ذكر كرده و از این جهت با تهذیب و استبصار و من لا یحضره الفقیه متفاوت است. 7- روایاتی را نقل می كند كه با عنوان باب سازگار است و از نقل احادیث معارض خودداری كرده است. 8- روایات را در غیر ابواب خود قرار نداده است. 9- از تنظیم و تبویب دقیق و منطقی برخوردار است. از عقل و جهل و سپس علم و آنگاه توحید شروع می كند. در واقع برخی از مباحث معرفت شناسی را در مرحله نخست قرار داده و سپس به مباحث توحید و امامت می رسد، آنگاه روایات اخلاقی را نقل كرده تا به فروع و احكام می رسد. و در پایان جنگی متنوع از احادیث را جمع كرده است. 10- جامعیت كافی نسبت به مباحث عقیدتی، اخلاقی و فقهی یكی دیگر از امتیازهای آن است. كتاب كافی از دوره های نخست مورد توجه عالمان بوده، بدین جهت كارهای بسیاری نسبت به آن انجام شده است. شیخ آغابزرگ تهرانی در الذریعه 27 شرح بر اصول، یا تمامی كتاب معرفی كرده[3]. چنانكه ده حاشیه بر این كتاب شمرده است.[4]. همچنین برخی دیگر از نویسندگان كارهای بسیاری را پیرامون كافی ذكر كرده كه اكثر آنها به طبع نرسیده یا در دسترس نیست.[5]. در اینجا برخی از كارهایی كه پیرامون كتاب كافی انجام شده و در دسترس قرار دارد، در چند قسمت معرفی می كنیم: [صفحه 89]
1- نویسنده، دوران نواب اربعه و بخشی از زمان امام عسكری علیه السلام را درك كرده است.
صفحه 88، 89.